Özel Gereksinimli Öğrenci Velilerinin Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Karşılaştıkları Güçlüklerin Belirlenmesi: Van İli Örneği
Özet Görüntüleme: 183
/ 
PDF İndirme: 167
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.11079725Anahtar Kelimeler:
Özel gereksinimli öğrenci, veli, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri, karşılaşan güçlüklerÖzet
Bu araştırma özel gereksinimli öğrenci velilerinin Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde karşılaştığı güçlüklerin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma Nitel araştırma yöntemi bağlamında nitel araştırma deseni olan fenomenoloji/olgubilim deseninden hareketle yazılmıştır. Araştırma Van ili merkez ilçeleri olan İpekyolu, Tuşba ve Edremit ilçelerine bağlı olan 15 farklı Özel Eğitim ve Rehabilitasyon merkezine aktif devam eden özel gereksinimli bireylerin velileri ile gerçekleştirilmiştir. Amaçlı örnekleme çeşitlerinden ölçüt örnekleme kullanılmıştır. 15 katılımcı ile nitel araştırma veri toplama tekniklerinden olan görüşme tekniği kullanılarak yarı- yapılandırılmış görüşme formları yoluyla veriler toplanmıştır. Araştırmanın veri analizi betimsel analizi ile yapılmıştır. Katılımcıların Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinde karşılaştıkları güçlüklere ilişkin özel eğitim öğretmeni yetersizliği, alan dışı öğretmenlere uyum problemi, bireysel ve grup eğitimlerin yetersizliği, kurumların ve eğitim niteliğinin yeterince denetlenememesi, velilerle etkin iletişimin kurulamaması, özel gereksinimli öğrencilere maddi açıdan çıkar gözüyle bakılması, sürekli öğretmen değişiklikleri gibi farklı bulgu ve sonuca ulaşılmıştır. Bu araştırma özel gereksinimli öğrencilerin velilerinin Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde karşılaştıkları güçlüklerin minimize edilmesi için önem arz etmektedir. Araştırma sonuçlarından hareketle kurumlara yönelik denetimlerin artırılması önerilmektedir.
Referanslar
Altuğ Özsoy, D. S., Özkahraman, A. Ş., & Çallı, Y. H. F. (2006). Zihinsel engelli çocuk sahibi ailelerin yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9), 69-78.
Baker BL, Landen JJ ve Kashima KJ.(1991). Effects of parent training on families of child with mental retardation: increased burden or generalized benefit. Mental Retard, 96(2), 127- 136.
Bakioğlu, A., ve Selvi, H. (2008). İlköğretim müfettişlerinin özel eğitim kurumlarının denetimine ilişkin görüşleri ve çözüm önerileri, (71) 18. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde sunulan sözlü bildiri,
Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Creswell, J. W. (2018). Nitel araştırma yöntemleri: beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün ve S. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Çok, R., Sezer, S., & Aydın, Y. E. (2022). Özel gereksinimli bireylerin ebeveynlerinin ram, okul psikolojik danışmanı ve özel eğitim öğretmeni kavramlarına ilişkin metaforik algılarının incelenmesi. Millî Eğitim Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi, 2(3), 281-318.
Diken, İ.H. (2017). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. Pegem Akademi 15. Baskı: ekim 2017, Ankara.
Durmuşoğlu, M.C. (2013). Parents opinions on parent ınvolvement studies in preschool education ınstitutions. Ninth International Congress of Qualitative Inquiry, University of Illioni-USA. May 15-18, 2013.
Ersoy Ö. (1997). İşitme ve zihinsel engelli çocuğu olan annelerin kaygı düzeyleri ve çocuklarını kabullenme durumlarına “destekleyici eğitim programlarının” etkisi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Glesne, C. (2011). Becoming qualitative research: An introduction. Boston: Pearson.
Goddard, Y. L., Miller, R., Larsen, R., Goddard, G., Jacob, R., Madsen, J., vd. (2010). Connecting principal leadership, teacher collaboration, and student achievement. American Educational Research Association Annual Meeting (Denver, CO)
İHA, (2023). https://www.yirmidort.tv/egitim/bakan-tekin-ozel-egitim-ve-rehabilitasyon-surecine-13-milyarlik-destek-132804
Karasu, T., & Mutlu, Y. (2015). Öğretmenlerin perspektifinden özel eğitimde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri: Muş il örneği. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 47-66.
Kaytez, N., Durualp, E. ve Kadan, G. (2015). Engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin ve stres düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 197-214.
Knobe, J., ve Nichols S. (2013). Experimental philosophy. Oxford: Oxford Universty Press.
Koçak Uyaroğlu ve Bodur, S. (2009). Zihinsel yetersizliği olan çocukların annebabalarında kaygı düzeyi ve bilgilendirmenin kaygı düzeyine etkisi. TAF Preventive Medicine Buulletin, 8(5), 405-412.
Korucu, N. (2005). Türkiye’ de özel eğitim ve rehabilitasyon hizmeti veren kurumların karşılaştığı güçlüklerin analizi: kurum sahipleri, müdür, öğretmen ve aileler açısından (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Kvale, S. ve Brinkmann, S. (2009). Interviews: learning the craft of qualitative research interviewing. Thousand Oaks: Sage Publications.
Lester, S. (1999). An interoduction to phenomenologicial research. Taunton: Stan Lester Developments.
Lord, C., McGee, J. P., ve National Research Council. (2001). Committee on educational interventions for children with autism. Educating children with Autism.
Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage
Maxwell, J. A. (2012). Qualitative research design: An interactive approach. Sage.
MEB. (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ yonetmelik/7.5.24736.pdf
MEB 5580 Özel Öğretim Kurumları Kanunu (2007). https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 1.5.5580.pdf
MEB Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://mebbis.meb.gov.tr/KurumListesi.aspx
Mengi, A. (2019). Sosyal bilgiler ders kitabı ve öğretim programının engellilik açısından incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(4), 707-736. Doi: 10.21565/Ozelegitimdergisi.123456
Mengi, A. (2020). Engelli bireylerin gözüyle özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerindeki eğitim durumlarının incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 19-33.
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and imlementation. San Fransisko, CA: Jossey- Bass.
Merriam, S.B. ve Tisdell, J. E. (2015). Qualitative research: a guide to design and implementation. San Francisco: Jossey-Bass.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çev. Ed. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Sağıroğlu, N. (2006). Özel gereksinimli bireylere sahip ailelerin çocuklarının devam ettiği özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinden beklentileri (Yüksek Lisans Tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Sarı, H., Atbaşı, Z., & Çitil, M. (2017). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan öğretmenlerin aile eğitimi konusundaki yeterliliklerinin belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 668-684.
Smith, M. D., & Fowler, K. M. (2009). Phenomenological Research In J. Paul, J. Kleinhammer-Tramill & Kathleen Fowler (Eds.). Qualitative research methods in special education. USA: Love Publishing Company.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Progression and Development in Education (ijpade)
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
